මූලික වශයෙන්ම ආගම පැමිණෙන්නේ මිනිසුන් තමන් විසින්ම පනවා ඇති බොහෝ සීමාවන්ගෙන් නිදහස් කිරීමට ය. උදාහරණයක් ලෙස, පූර්ව ඉස්ලාම් යුගයේ සහ ඉස්ලාමයට පෙර, ගැහැණු ළදරු ඝාතනය, පිරිමින්ගේ ආහාර වර්ග විශ්ලේෂණය කිරීම සහ කාන්තාවන්ට ඒවා තහනම් කිරීම, කාන්තාවන්ට උරුමය අහිමි කිරීම, මළ මස් අනුභව කිරීම, අනාචාරය, මත්පැන් පානය කිරීම අනාථ දරුවන්ගේ මුදල්, පොලී සහ වෙනත් පිළිකුල් දේ පරිභෝජනය කිරීම වැනි පිළිකුල් සහගත පිළිවෙත් ව්යාප්ත විය.
මිනිසුන් ආගමෙන් ඉවත් වී භෞතික විද්යාව පමණක් අනුගමනය කිරීමට පෙළඹෙන එක් හේතුවක් වන්නේ ඇතැම් ජන කොටස් අතර ඇතැම් ආගමික සංකල්පවල පරස්පරතාවන් පැවතීමයි. එබැවින්, නිවැරදි දහම අනුගමනය කිරීමට මිනිසුන්ට ආරාධනා කරන එක් වැදගත් ලක්ෂණයක් සහ ප්රධාන හේතුවක් වන්නේ එහි මධ්යස්ථභාවය සහ සමබරතාවයයි. මෙය ඉස්ලාමීය ආගමේ පැහැදිලිව දක්නට ලැබේ.
බිහි වූ අනෙකුත් ආගම් පිළිබඳ ගැටලුව එකම නිවැරදි දහම විකෘති කර තිබීම තුළින් ඇති විය:
මුළුමණින්ම අධ්යාත්මික වන අතර, එහි අනුගාමිකයින් පැවිද්ද හා හුදකලාව සඳහා දිරිගැන්වීම.
සම්පූර්ණයෙන්ම භෞතික වීම.
බොහෝ ජන සමූහයන් සහ පෙර ආගම්වලට අයත් උදවිය අතරින් පොදුවේ බොහෝ මිනිසුන් ආගමෙන් ඈත් වීමට හේතුව මෙයයි.
තවත් සමහර ජාතීන් අතර ආගමට ආරෝපණය කරන ලද, මිනිසුන්ට ඒවා අනුගමනය කිරීමට බල කිරීමට කඩතුරාවක් ලෙස ගත්, ඔවුන් නිවැරදි මාර්ගයෙන් සහ සහජ ආගම් සංකල්පයෙන් බැහැර කළ වැරදි නීති, තීන්දු සහ භාවිතයන් රාශියක් අපට හමු වේ. එහි ප්රතිඵලයක් ලෙස, කිසිවකු එකඟ නොවන මිනිසාගේ සහජ අවශ්යතා සපුරාලන ආගම පිළිබඳ සැබෑ සංකල්පය සහ මිනිසුන්ට උරුම වූ මිනිසා විසින් සාදන ලද නීති, සම්ප්රදායන්, සිරිත් විරිත් සහ භාවිතයන් අතර වෙනස හඳුනා ගැනීමේ හැකියාව බොහෝ දෙනෙකුට අහිමි විය. එය පසුව නවීන විද්යාව සමඟ ආගම වෙනුවට ආදේශ කිරීම ඉල්ලා සිටීමට හේතු විය.
සැබෑ ආගම මිනිසුන්ට සහනයක් ලබා දීමට සහ ඔවුන්ගේ දුක් වේදනාවලින් නිදහස් කිරීමටත්, මූලික වශයෙන් මිනිසුන්ට පහසුකම් සැලසීම අරමුණු කරගත් නීති රීති සහ නීති සම්පාදනය කිරීමටත් පැමිණෙන ආගමයි.
උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි:
"...තවද නුඹලා නුඹලාවම ඝාතනය නොකරනු. නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් නුඹලා කෙරෙහි අසමසම කරුණාන්විත විය." (අන්-නිසා: 29) (199) (අන්-නිසා: 29)
"...නුඹලාගේ දෑත් නුඹලා විනාශය කරා නොහෙළනු. තවද නුඹලා උපකාරශීලී ව කටයුතු කරනු. සැබැවින්ම අල්ලාහ් උපකාරශීලී ව කටයුතු කරන දැහැමියන් ව ප්රිය කරන්නේය." (අල් බකරා: 195) (200) (අල් බකරා: 195)
"...යහපත් දෑ ඔවුනට අනුමත කරයි. කිළිටි දෑ ඔවුන් මත තහනම් කරයි ඔවුන්ගේ බර හා ඔවුන් මත පැවති දුෂ්කරතාවන් ඉවත තබයි..." (අල්-අඃරාෆ්: 157) (201) (අල් අඃරාෆ්: 157)
සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම් තුමාණන්ගේ ප්රකාශය මෙසේය.
"පහසු කරනු. අපහසු නොකරනු. සුබ පතනු. ඵලවා නොහරිනු." (202) (සහීහ් අල් බුහාරි)
එකිනෙකා සමඟ කතා කරමින් සිටි මිනිසුන් තිදෙනෙකුගේ කතාව මම මෙහි සඳහන් කරමි. එහිදී ඔවුන්ගෙන් එක් අයෙක් මෙසේ පැවසීය: මම නම්, මම මුළු රාත්රිය පුරාම සදහටම යාච්ඤා කරන්නෙමි. තවත් අයෙක් පැවසුවේ: මම සෑම විටම නිරාහාරව සිටිමි, එය කිසි විටෙකත් කඩ නොකරමි, සහ තවත් අයෙකු මෙසේ පැවසීය. මම කාන්තාවන්ගෙන් ඈත් වී කිසිදා විවාහ නොවන්නෙමි, එවිට අල්ලාහ්ගේ දූතයාණෝ (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) මෙසේ පැවසූහ.
“මේ මේ අයුරින් පවාස සිටියේ නුඹලා ද? දැන ගනු! අල්ලාහ් මත දිවරා පවසමි. නුඹලාට වඩා මම අල්ලාහ්ට බියවන්නෙක්මි. නුඹලාට වඩා මම අල්ලාහ් කෙරෙහි භක්තියක් ඇති අයෙක්මි. මම උපවාසයේ යෙදෙමි. එය අත හරිමි. මම නැමදුම් කරමි. නිදා ගනිමි. මම විවාහ වී සිටිමි. එහෙයින් කවරෙකු මාගේ මාර්ගයෙන් බැහැර වන්නේ ද ඔහු මගෙන් කෙනෙක් නොවෙයි." (203) (සහීහ් අල් බුහාරි)
නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ මෙය අබ්දුල්ලා බින් අම්ර් වෙත පැහැදිලිව ප්රකාශ කළහ. ඔහු මුළු රාත්රියම යාච්ඤා කරන බවත්, මුළු ජීවිතයම උපවාසයේ නිරත වන බවත්, සෑම රාත්රියකම අල්-කුර්ආනය සම්පූර්ණ කරන බවත් එතුමාණන්ට දැන ගන්නට ලැබිනි. එවිට එතුමාණෝ මෙසේ පැවසූහ.
"ඔබ එසේ නොකරන්න. විටෙක උපවාසය සමාදන් වන්න, තවත් විටෙක (උපවාසය) අත්හරින්න; රාත්රියේ සලාතය සඳහා නැඟී සිටින්න, රාත්රියේ නිදාගන්න. ඔබේ ශරීරයට ඔබ කෙරෙහි අයිතියක් ඇත. ඔබේ ඇස්වලට ඔබ කෙරෙහි අයිතියක් ඇත. ඔබේ බිරිඳට ඔබ කෙරෙහි අයිතියක් ඇත." (204) (සහීහ් අල් බුහාරි)