මිනිසුන්ගේ පියා වන ආදම් තහනම් ගසින් අනුභව කිරීම හේතුවෙන් කළ පශ්චාත්තාපය පිළිගෙන අල්ලාහ් මනුෂ්ය වර්ගයාට ඉගැන් වූ පාඩම, මනුෂ්යත්වය සඳහා වූ ලෝ හිමිපාණන්ගේ පළමු සමාවේ ප්රතිඵලයයි. කිතුනුවන් විශ්වාස කරන ආදම්ගෙන් උරුම වූ පාපයේ තේරුමක් දකින්නට නැත. බර උසුලන කිසිවෙක් වෙනත් කෙනෙකුගේ බර උසුලන්නේ නැත. සෑම පුද්ගලයෙක්ම තම තමන්ගේ වරද තනිවම උසුලයි; මෙය අප කෙරෙහි වන ලෝ හිමිපාණන්ගේ දයාවෙනි. පුද්ගලයෙකු පාපයෙන් තොරව නිර්මල ලෙස උපත ලබන අතර, වැඩිවියට පත්වීමේ වයසේ සිට ඔහුගේ ක්රියාවන් සඳහා ඔහු වගකිව යුතුය.
මිනිසා තමාගේ විශ්වාසයෙන් හා යහපත් ක්රියාවෙන් මිස ගැලවීම නොලබන්නා සේම, තමා නොකළ පාපයකට වගකියනු ද නොලැබේ. අල්ලාහ් මිනිසාට ජීවිතය ලබා දුන් අතර ඔහු පරීක්ෂා කිරීම සහ විභාග කිරීම සඳහා සිතීමේ නිදහස ලබා දුන්නේය. ඔහුගේ ක්රියාවන්ට ඔහු පමණක් වගකිව යුතුය.
උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි:
"...බර උසුලන්නෙකු වෙනත් අයගේ (පාපයේ) බර නොඋසුලනු ඇත. පසු ව නුඹලා නැවත යොමු විය යුතු ස්ථානය ඇත්තේ නුඹලාගේ පරමාධිපති වෙතය. එවිට නුඹලා කරමින් සිටි දෑ පිළිබඳ ව ඔහු නුඹලාට දන්වයි. නියත වශයෙන්ම ඔහු හදවත් සතු දෑ පිළිබඳ ව මැනවින් දන්නාය." (අස්-සුමර්: 7) (176) (අස්-සුමර්: 7)
පැරණි ගිවිසුමේ පහත සඳහන් කරුණු සඳහන් වී ඇත.
"දරුවන් වෙනුවට පියවරුවත් පියවරුන් වෙනුවට දරුවෝවත් මරනු නොලැබෙත්වා. එක් එක්කෙනා තම තමාගේ පාපය නිසා මරනු ලැබේවා." [177]. (ද්විතීය කථාව 24:16).
සමාව දීම යුක්තිය සමඟ නොගැලපෙනවා සේම, යුක්තිය සමාව සහ දයාව වළක්වන්නේ නැත.
මැවුම්කරු දෙවියන් ජීවමාන, සර්වබලධාරී, අවශ්යතාවන්ගෙන් තොර සහ සර්වබලධාරීය. කිතුනුවන් විශ්වාස කරන පරිදි, මනුෂ්ය වර්ගයා වෙනුවෙන් ජේසු තුමාගේ ස්වරූපයෙන් ඔහු මූර්තිමත් වී කුරුසියේ මිය යාමට ඔහුට අවශ්ය නැත. ජීවිතය දෙන්නේ හෝ නැතිකරන්නේ ඔහුමය. එබැවින් ඔහු මිය ගියේ නැත. එමෙන්ම නැවත උත්තාපනය වූයේ ද නැත. ඔහුගේ දූතයා ආබ්රහම්ව ගින්නෙන් ද මෝසෙස්ව පාරාවෝගෙන් සහ ඔහුගේ සොල්දාදුවන්ගෙන් ද ආරක්ෂා කළාක් මෙන් ඔහුගේ දූතයා වන ජේසු තුමාව ඝාතනය කරනු ලැබීමෙන් හා කුරුසියේ ඇණ ගසනු ලැබීමෙන් ආරක්ෂා කර බේරාගත් තැනැත්තා ඔහුය.
උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි:
"අල්ලාහ්ගේ දූතයකු වන මර්යම්ගේ පුත් ඊසා ව සැබැවින්ම අපි ඝාතනය කළෙමු යැයි ඔවුන් පැවසූ හෙයින් (අල්ලාහ් ඔවුන්ව ඔහුගේ දයාවෙන් නෙරපා දැමුවේය) නමුත් ඔවුහු ඔහු ව ඝාතනය නොකළෝය. එමෙන්ම ඔවුහු ඔහු ව කුරුසයේ තබා ඇණ ගැසුවේද නැත. නමුත් ඔවුනට (වෙනත් පුදගලයෙකු) ඔහුට සමාන කර පෙන්වන ලදි. තවද සැබැවින්ම ඔහු සම්බන්ධයෙන් මතභේද ඇති කර ගත්තවුන් වනාහි ඔහු පිළිබඳ ව සැකයෙහි පසුවෙති. ඔවුන් අනුමාන පිළිපැදීම හැර ඔහු ගැන වෙනත් කිසිදු දැනුමක් ඔවුනට නොමැත. ඔවුහු ඔහු ව තිරසාර ව ඝාතනය නොකළෝය." (157) "නමුත් අල්ලාහ් තමන් වෙත ඔහු ව ඔසවා ගත්තේය. තවද අල්ලාහ් සර්ව බලධාරී සර්ව ප්රඥාවන්ත ය." (අන්-නිසා 157, 158) (178) (අන්-නිසා: 157,158)
මුස්ලිම් ස්වාමිපුරුෂයා තම ක්රිස්තියානි හෝ යුදෙව් භාර්යාවගේ මූලික ආගමට, ඇගේ ධර්ම පොතට සහ ඇගේ ධර්ම දූතයාට ගරු කරයි. එසේම, ඔහුගේ විශ්වාසය එයින් මිස සාක්ෂාත් වන්නේ ද නැත. ඔහු ඇයට ඇගේ චාරිත්ර වාරිත්රවල යෙදීමට නිදහස ලබා දෙයි. මීට ප්රතිවිරුද්ධ මතය සත්ය නොවේ. කිතුනුවෙකු හෝ යුදෙව්වෙකු හෝ අල්ලාහ් හැර වෙනත් දෙවියෙකු නොමැති බවත් මුහම්මද් යනු අල්ලාහ්ගේ දූතයා බවත් විශ්වාස කළේ කවදා ද එවිට අපි අපගේ දියණියන් ඔහුට විවාහ කර දුන්නෙමු.
ඉස්ලාම් යනු ප්රතිපත්තියේ එකතු කිරීමක් සහ සම්පූර්ණ කිරීමකි. නිදසුනක් ලෙස මුස්ලිම්වරයෙකු ක්රිස්තියානි ආගම වැළඳ ගැනීමට අපේක්ෂා කරන්නේ නම්, ඔහු මුහම්මද් සහ අල්-කුර්ආනය කෙරෙහි ඇති විශ්වාසය නැති කර ගත යුතු අතර, ත්රිත්වය විශ්වාස කිරීමෙන් සහ පූජකත්වයන්, පූජකයන් සහ වෙනත් අය වෙත යොමු වීමෙන් ලෝක ස්වාමියා සමඟ ඇති ඔහුගේ සෘජු සම්බන්ධතාවය නැති කර ගත යුතුය. ඔහු යුදෙව් ආගම වැළඳ ගැනීමට අපේක්ෂා කරන්නේ නම්, ඔහු ජේසු තුමා සහ සැබෑ ශුභාරංචිය කෙරෙහි ඇති විශ්වාසය නැති කර ගත යුතුය. යුදෙව් ආගම මූලික වශයෙන් වැළඳ නොගත්ත ද එය ජාතික ආගමක් මිස ගෝලීය එකක් නොවන අතර එහි පැහැදිලි ස්වරූපයෙන් ජාතිකවාදය ප්රකාශ වේ.