ජේසු ක්රිස්තු තුමා අනාචාරයට සමාව දෙන අතරේ මුහම්මද් නබිතුමා අනාචාරයට දඬුවම් නියම කළේ ඇයි?

අනාචාරයේ අපරාධයට දැඩි දඬුවම් දීමට යුදෙව් ආගම, ක්රිස්තියානි සහ ඉස්ලාම් අතර සම්පූර්ණ එකඟතාවයක් ඇත. [223]. (පරණ ගිවිසුම, ලෙවී කථාව 20:10-18).

ක්රිස්තියානි ධර්මය තුළ, ක්රිස්තුන් වහන්සේ කාමමිථ්යාචාරයේ අරුත අවධාරණය කළ අතර, එය භෞතික, ප්රත්යක්ෂ ක්රියාවකට සීමා නොකර එය සදාචාරාත්මක සංකල්පයකට මාරු කළේය. [224]. ක්රිස්තියානි ධර්මය අනාචාරයේ යෙදෙන්නන්ට දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්යය උරුම කර ගැනීම තහනම් කර ඇති අතර, ඉන් පසුව ඔවුන්ට නිරයේ සදාකාලික වධහිංසා පැමිණවීම හැර වෙනත් විකල්පයක් නොමැත. [225]. මේ ජීවිතයේදී සල්ලාලයන්ට දඬුවම් කිරීම මෝසෙස්ගේ නීතිය මගින් තීරණය කරන ලදී. එනම් ගල් ගසා මැරීම. [226]. (නව ගිවිසුම, මතෙව් 5: 27-30). (නව ගිවිසුම, 1 කොරින්ති 6:9-10). (නව ගිවිසුම, යොහන් 8:3-11).

අද, බයිබල් විශාරදයන් පිළිගන්නේ ජේසු ක්රිස්තු තුමා අනාචාරයේ යෙදෙන ස්ත්රියට සමාව දීමේ කතාව, ඇත්ත වශයෙන්ම යොහන් ශුභාරංචියේ පැරණිතම පිටපත්වල නොපවතින නමුත් එය පසුව එයට එකතු කරන ලද බවයි. නූතන පරිවර්තන සනාථ කරන්නේ මෙයයි. [227]. මේ සියල්ලටම වඩා වැදගත් වන්නේ ජේසු ක්රිස්තු තුමා තමාට පෙර සිටි මෝසෙස්ගේ සහ අනාගතවක්තෘවරුන්ගේ ව්යවස්ථාව අහෝසි කිරීමට නොපැමිණි බවත්, ලූක්ගේ සුවිශේෂයේ සඳහන් වන පරිදි මෝසෙස්ගේ නීතියෙන් කිසියම් යමක් වැටීමට වඩා ඔහුට අහසේ හා පොළොවේ ඉවත් කිරීම පහසු බවත් ක්රිස්තු තුමා සිය කැඳවීම ආරම්භයේදීම ප්රකාශ කර තිබීමයි. [228] එබැවින් කාමමිථ්යාචාරී ස්ත්රියට දඬුවම් නොකර අත්හැරීමෙන් මෝසෙස්ගේ ව්යවස්ථාව අහෝසි කිරීමට ක්රිස්තුස් වහන්සේට නොහැකි විය. https://www.alukah.net/sharia/ 0/82804/ (නව ගිවිසුම, ලූක් 16:17).

දඬුවම ක්රියාත්මක වන්නේ, අනාචාරයේ සිද්ධිය පිළිබඳ විස්තරයක් සහිතව, සාක්ෂිකරුවන් හතර දෙනෙකුගේ සාක්ෂි හරහා එය සිදුවීම සනාථ කිරීම තුළිනි. පිරිමියෙකු කාන්තාවක් සමඟ එක ස්ථානයක සිටීමෙන් පමණක් එය ක්රියාත්මක වන්නේ නැත. එක් සාක්ෂිකරුවෙකු හෝ ඔහුගේ සාක්ෂිය ඉල්ලා අස්කර ගන්නේ නම්, දඬුවම නතර කරනු ඇත. මෙය ඉතිහාසය පුරා ඉස්ලාමීය නීතියේ අනාචාරයට අදාළ දණ්ඩ නීතිය ක්රියාත්මක කිරීමේ හිඟකම සහ දුර්ලභත්වය පැහැදිලි කරයි. මන්ද එය මේ ආකාරයෙන් හැර ඔප්පු කර නොමැති අතර මෙය දුෂ්කර කාරණයක් වේ. අපරාධකරුගේ පාපොච්චාරණයෙන් හැර එය කළ නොහැකි තරම්ය.

අනාචාරයට අදාළ දඩුවම ක්රියාත්මක වන්නේ වැරදිකරුවන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයකුගේ පාපොච්චාරණය මත පදනම්වය. - සාක්ෂිකරුවන් හතර දෙනාගේ සාක්ෂි මත පදනම්ව නොවේ.- එවිට ඔහුගේ අපරාධය පාපොච්චාරණය නොකළ දෙවන පාර්ශවයට දඬුවමක් නොවනු ඇත.

අල්ලාහ් තව්බා නොහොත් පසුතැවිලි වීමේ දොරටුව විවෘත කර ඇත.

උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි:

"අල්ලාහ් වෙතින් වූ පාපක්ෂමාව ඇත්තේ නොදැනුවත්කමින් නපුරක් කර පසුව කෙටි කළකින් පාශ්චාත්තාපයෙහි නිරත වන අයට ය. එවිට අල්ලාහ් ඔවුනට සමාව දෙනු ඇත. තවද අල්ලාහ් සර්ව ඥානී හා සර්ව ප්රඥාවන්ත විය." (අන්-නිසා: 17) (229) (අන්-නිසා: 17)

"කවරෙකු (අනුන්ට) යම් නපුරක් සිදු කර හෝ නැතිනම් තමන්ටම අපරාධයක් සිදු කර පසුව අල්ලාහ්ගෙන් සමාව අයැදින්නේ ද, ඔහු අල්ලාහ් ව අති ක්ෂමාශීලී අසමසම කරුණාන්විතයකු ලෙස දකිනු ඇත." (අන්-නිසා: 110) (230) (අන්-නිසා: 110)

"(නීති රීති) සැහැල්ලු කිරීමටත් අල්ලාහ් අපේක්ෂා කරයි. තවද මිනිසා දුර්වලයෙකු ලෙස මවනු ලැබ ඇත." (අන්-නිසා: 28) (231) (අන්-නිසා: 28)

ඉස්ලාම් සහජ මානව අවශ්යතාවය පිළිගනී. කෙසේ වෙතත්, ඔහු මෙම සහජ චේතනාව තෘප්තිමත් කිරීමට නීත්යානුකූල මාර්ගයෙන් ක්රියා කරයි: එය විවාහයේ මාර්ගයයි. ඔහු ඉක්මන් විවාහයක් ඉල්ලා සිටින අතර, විශේෂ තත්වයන් එය සම්පූර්ණ කිරීමට බාධා කරන්නේ නම් භාණ්ඩාගාරයෙන් එය සම්පූර්ණ කිරීමට උපකාර කරයි. දුරාචාරය පැතිරවීමේ සියලු ක්රමවලින් සමාජය පිරිසිදු කිරීමටත්, ශක්තිය වැය කර යහපත සඳහා යොමු කරන උසස් ඉලක්ක තැබීමටත්, අල්ලාහ්ට සමීපවීමෙහි විවේක කාලය ගත කිරීමටත් එය උනන්දු කරවයි. මේ සියල්ල කාම මිථ්යාචාරයේ අපරාධය සාධාරණීකරණය කිරීම වළක්වයි. කෙසේ වෙතත්, අපරාධකරු ප්රසිද්ධියේ තම ක්රියාව සිදු කර ඇති අවස්ථාවක හැර සාක්ෂිකරුවන් හතර දෙනෙකුගේ පැමිණීම කලාතුරකින් සිදු වන බව මතක තබා ගනිමින් දුරාචාර ක්රියාව සාක්ෂිකරුවන් හතර දෙනෙකුගේ සාක්ෂියෙන් ඔප්පු වන තුරු දඬුවම් නියම කිරීම ඉස්ලාමය ආරම්භ නොකරයි. ඔහු මේ දරුණු දඬුවමට සුදුසුකම් ලබනුයේ එමගිනි. කාමමිථ්යාචාරය රහසිගතව හෝ ප්රසිද්ධියේ කළත් එය මහා පාපයක් බව දැනගත යුතු වේ.

බලහත්කාරයෙන් තොරව - ස්වේච්ඡාවෙන් පාපොච්චාරණය කළ කාන්තාවක් නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් වෙත පැමිණ, තමාට අදාළ දඬුවම ක්රියාත්මක කරන ලෙස ඉල්ලා සිටි අතර, ඇය අනාචාරයේ ප්රතිඵලයක් ලෙස ගැබ්ගෙන සිටියාය. එබැවින් අල්ලාහ්ගේ දූතයාණෝ ඇගේ භාරකරු කැඳවා: ඇයට කරුණාවන්ත වන්න" යැයි පැවසූහ. මෙය ෂරියා හි පරිපූර්ණත්වය සහ මැවුම්කරුගේ දයාවේ පරිපූර්ණත්වය පෙන්නුම් කරයි.

එවිට දූතයාණෝ ඇයට මෙසේ කීහ: "ඔබ දරුවා ප්රසූත කරන තුරු ආපසු යන්න." ඇය ආපසු පැමිණි විට, එතුමාණෝ ඇයට මෙසේ කීහ: "ඔබේ පුතාට කිරි දී පෝෂණය කරන තුරු ආපසු යන්න." දූතයා වෙත දරුවා කිරි වැරීමෙන් පසු නැවත පැමිණීම සඳහා ඇයට කළ අවධාරණය මත පදනම් ව, එතුමාණෝ ඇයට දඬුවම නියම කළහ: ඇය පසුතැවිලි වූවාය. එය නගරයේ මිනිසුන් හැත්තෑ දෙනෙකුට බෙදා දුන්නේ නම්, ඔවුන්ට එය ප්රමාණවත් වනු ඇත.

දූත (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන්ගේ දයාව, මෙම උතුම් ස්ථාවරයෙන් ප්රකාශ විය.